środa, 28 września 2016
Dotykiem rozmyć szybę...
Dotykiem rozmyć szybę,
Zanurzyć się w letniej wodzie,
Zapleść z lawendy wianek
I przyjrzeć się odbiciu.
Jak z wiatru strzępami
Krążyć między wzgórzami.
Obudzona zegarem tykania,
Patrzę, tęsknię, myślę...
23 września 2016 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Nowszy post
Starszy post
Strona główna
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz